Lotne Związki Organiczne czyli LZO

Lotne Związki Organiczne – co to jest i jakie wiążą się tym obowiązki.

LZO –  lotne związki organiczne to substancje chemiczne, które łatwo przechodzą w postać pary lub gazu. Może się to dziać w temperaturze pokojowej, ponadto charakteryzują się  niską rozpuszczalnością w wodzie. LZO mają ogromny wpływ na kształtowanie w powietrzu poziomów stężeń takich związków jak: ozon, nadtlenek azotu, azotan acetylenu (PAN), które wraz z innymi zanieczyszczeniami pod wpływem światła słonecznego przyczyniają się do powstawania smogu fotochemicznego, który znacząco pogarsza jakość powietrza atmosferycznego i negatywnie wpływa na zdrowie ludzi. Do lotnych związków organicznych należy zaliczyć: aceton, węglowodory alifatyczne ( dekan, oksan, heksan), węglowodory aromatyczne (toluen, ksylen, benzen), związki zawierające chlor (dichlorometan, chlorek metylu, trichloroetan), terpeny, octan – n- butylu, dichlorobenzen, 4-fenylocykloheksen.

Najważniejszymi procesami technologicznymi, które są źródłem emisji LZO do powietrza są: nakładanie spoiw, lakierowanie (metali, drewna, tworzyw sztucznych),  czynności przygotowawcze polegające na odtłuszczeniu rozpuszczalnikami części przeznaczonych do lakierowania (np. w przemyśle samochodowym, czy meblarskim), czyszczenie maszyn produkcyjnych (np. maszyn drukarskich przed zmianą koloru farby, pistoletów natryskowych w lakierniach).

Emitujący LZO musi pamiętać o:

– uzyskaniu pozwolenia na wprowadzanie gazów do powietrza – jeśli emitowane są zanieczyszczenia w sposób zorganizowany

– dotrzymaniu standardów emisyjnych przy określonych progach zużycia LZO (Lotne Związki Organiczne) w niektórych branżach – brak spełnienia tych warunków uniemożliwia uzyskanie pozwolenia emisyjnego

– prowadzeniu okresowych lub ciągłych pomiarów wielkości, jeśli dotrzymanie standardów emisji wymaga zastosowania urządzeń ograniczających wielkość emisji

– sporządzaniu bilansu LZO w celu sprawdzenia dotrzymywania standardów emisyjnych raz do roku, w terminie 2 miesięcy po zakończeniu roku

– uiszczaniu stosownych opłat za emisję – w przypadku nieuregulowanej formalnie (brak pozwolenia) sytuacji trzeba ponieść opłaty podwyższone o 500%.

Skutki niedotrzymania standardów emisyjnych mają postać:

– grzywny za niezastosowanie się do przepisów ochrony środowiska w kwocie do 5 000 zł albo kary aresztu lub ograniczenia wolności

– wstrzymania pracy instalacji w przypadkach szczególnego narażenia środowiska

– konieczności naliczenia opłat podwyższonych aż o 500% za wprowadzone do powietrza substancje.

Podobnie jest w przypadku braku dotrzymywania warunków pozwolenia, czyli emitowania ilości wykraczających poza progi standardów – z tym, że tutaj trzeba liczyć się jeszcze z ewentualnością nałożenia kar biegnących naliczanych od dnia wykonania (we własnym zakresie lub przez WIOŚ) pomiarów wielkości emisji stwierdzających wielkości ponadnormatywne.

Istnieją jednak metody, które skutecznie ograniczają emisję lotnych związków organicznych.

Do stosowanych obecnie technologii oczyszczania gazów odlotowych z LZO (Lotne Związki Organiczne) należą: spalanie termiczne, spalanie katalityczne, spalanie w pochodniach, kondensacja, adsorpcja, absorpcja, biofiltracja, separacja membranowa oraz utlenianie w ultrafiolecie. Należy pamiętać, że właściwie dobrana technologia oczyszczania to koszt, który tak naprawdę jest zyskiem.

Jeśli chcesz wiedzieć więcej na ten temat?

Konsultuj z naszym ekspertem z Dz.Środowiska